Είναι πιθανότατα ο πρώτος συσταθείς οικισμός του χωριού, κατά τη διάρκεια της Ύστερης Βυζαντινής εποχής(1081-1453) και αρχικά βρισκόταν νοτιότερα του σημερινού. Η όμορφη πλατεία, του Αγίου Δημητρίου κοσμεί τον μαχαλά. Βρίσκεται στο ΒΑ άκρο της. Η νοικοκυρεμένη, η συμμαζεμένη αλλά και λιτή πλατεία όπου κρατάει στον κόρφο της τον Άη-Δημήτρη, υποβάλλει τον επισκέπτη σε κατάσταση ταπεινότητας και μυσταγωγίας.
Στην εκκλησία αυτή ,όπως φανερώνει και η εντοιχισμένη αναμνηστική πλάκα στην πρόσοψή της ,στεγάστηκε και λειτούργησε την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης και ειδικότερα το καλοκαίρι του 1944 το Παιδαγωγικό Φροντιστήριο της Στερεάς(Καρπενησίου) της Π.Ε.Ε.Α (Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης), 
από το οποίο αποφοίτησαν οι πρώτοι δάσκαλοι της Ελεύθερης Ελλάδας. Επίσης στην πλατεία του Κάτω Μαχαλά υπάρχει το Ηρώο, όπου γίνονται οι εκδηλώσεις κατά τις εθνικές επετείους. Στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου υπάρχει ένας επαργυρωμένος σταυρός βυζαντινής ξυλογλυπτικής με σκαλισμένες εικόνες της Καινής Διαθήκης. Ονομάζεται, δε, από τους Τροβατιανούς Τίμιος Σταυρός. Θεωρείται ιερό κειμήλιο και τιμάται ιδιαίτερα.